қың

ет. жерг. Ауу, өту. Кеше түс қ ы ң а естіп, бұл тебіренбеген бір тосын әуен түледі (Ә.Кекілбаев, Бір шөкім., 106). Түн қ ы ң ғ а с ы н-а қ аспан іріген шалаптай реңінен айырылып жүре берді (Ә.Кекілбаев, Үркер, 30).